အခ်ိန္ခရီးသြားျခင္း

အခ်ိန္
——-

၂၀ရာစုမတိုင္ခင္တုန္းက ကြၽန္ေတာ္တို႔က ပကတိအခ်ိန္ကို ယံုခဲ့ၾကတယ္။ အခ်ိန္ကို ေလ့လာသူေတြက ေနာက္ပိုင္းမွာ ပကတိအခ်ိန္ဆိုတာကို လက္မခံၾကေတာ့ဘူး။ အခ်ိန္ကို လူသြားလမ္းလို သေဘာထားၾကတယ္။ သည္ဘက္က တစ္ေနရာ ဆက္သြားရင္ ဟိုဘက္ကတစ္ေနရာ သည္လိုေပါ့။ ဒါေပမယ့္စဥ္းစားၾကည့္ပါဦး။ အဲ့ဒီ့လည္းဟာေကြ႕ၿပီး စမွတ္ကိုေရာ ျပန္မလာနိုင္ဘူးလား။ အဲ့ဒီ့လည္းဟာ တစ္ေျဖာင့္တည္းလား။ အိပ္ခ်္ဂ်ီ၀ဲကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ကာလယႏၱရား ၀တၳဳမွာ အခ်ိန္ခရီးသြားခဲ့တာပဲ။ မျဖစ္နိုင္ဘူးလို႔ ထင္စရာရွိမယ္။ ေရငုပ္သေဘာၤတို႔၊ လေပၚခရီးသြားတာတို႔ ဆိုတာေတြေတာ့ တကယ္ျဖစ္လာတာပါပဲ။

အခ်ိန္ခရီးသြားျခင္း
——————-
အခ်ိန္ခရီးသြားတာက အမႊာ၀ိေရာဓိလိုပါပဲ။ အမႊာ၀ိေရာဓိဆိုတာ ဘာလဲလို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမးရင္ေတ့ာ ကြၽန္ေတာ္ကပဲ ရွင္းျပရပါမယ္။

အမႊာ၀ိေရာဓိ
————–
အမႊာနွစ္ေယာက္မွာ တစ္ေယာက္က ပင္လယ္ေရ မ်က္နွာျပင္နဲ႔ညီတဲ့ ေနရာမွာ၊ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ အာကာသမွာ အလင္းရဲ႕အလ်င္နဲ႔ ခရီးသြားေနတာေပါ့။ သူတို႔၂ေယာက္ထဲက အလင္းထက္ အလ်င္နဲ႔ ခရီးသြားသူဟာ ကမာၻေပၚျပန္လာမယ္။ သူ႔ရဲ႕ညီက အသက္၆၀ေလာက္ ေရာက္ေနၿပီ။ သူကေတာ့ အသက္၃၀ေလာင္ပဲ။ ဒါက အမႊာ၀ိေရာဓိေပါ့။ သူတို႔ရဲ႕ မွတ္ပံုတင္အရဆို ၂ ေယာက္လံုး အသက္၆၀ပါပဲ။ သည္ေျပာင္းလဲမႈမွာ ေျပာင္းသြားတာကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ဇီ၀နာရီပါ။ တစ္ေယာက္က အိုေနခ်ိန္မွာ တစ္ေယာက္ကႏုေနဆဲေပါ့ဗ်ာ။

အနာဂတ္သို႔ခရီးသည္
———————–
အနာဂတ္ကို ခရီးသြားနိုင္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ သင္က ကြၽန္ုပ္ကို ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္လို႔ ထင္ေနမွာပါ။ အဲ့ဒီလို သြားနိုင္တယ္ဆိုတာ အိုင္းစတိုင္းရဲ႕ ရီေလးတစ္ဗတီက သက္ေသျပၿပီးပါၿပီ။ အင္ဂ်င္နီယာပညာရပ္ကသာ ဆက္ႀကိဳးစားၾကရမွာပါ။ အလင္းအလ်င္နဲ႔ တြဲစဥ္းစားရင္ ကာလယႏၱရားဆိုတာ အာကာသယာဥ္ တစ္မ်ိဳးပါပဲလို႔ သိပၸံပညာရွင္ စတီဗင္ေဟာ့ကင္းက ရွင္းျပခဲ့ဖူးပါတယ္။

အတိတ္

—–

အတိတ္ဆိုတာက ကြၽန္ေတာ္တို႔ ၿပီးခဲ့သမွ်ေတြပါ။ အတိတ္အခ်ိန္ကို စိတ္ကူးနဲ႔သာ ေတြးနိုင္တယ္ လို႔ ၁၉၄၉ မတိုင္ခင္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ သိခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၁၉၄၉ ေရာက္ေတာ့ ရုိဒယ္ဆိုတဲ့ သခ်ၤာပညာရွင္က အတိတ္တစ္ခ်ိန္ကို ခရီးသြားနိုင္ေၾကာင္း သီအိုရီအရ သက္ေသျပခဲ့ပါတယ္။ သူဟာအိုင္းစတိုင္းရဲ႕ ရီေလးတစ္ဗတီကို သံုးၿပီးရွင္းျပခဲ့တာပါ။ အိုင္းစတိုင္းကိုယ္တိုင္ကေတာ့ သူ႔အဆိုကိ ုေကာင္းေကာင္းႀကီး မေထာက္ခံခဲ့ပါဘူး။ ရိုဒယ္က ကမာၻကေန အလြန္ေ၀းတဲ့ေနရာကို အလင္းထက္ ျမန္ေအာင္သာသြား ကမာၻကို တစ္ခ်ိန္ျပန္ေရာက္မယ္ လို႔အဆိုျပဳခဲ့တာပါ။ သေဘာကေတာ့ အခ်ိန္သံသရာစက္ကြင္းေပါ့။ ရုိဒယ္ရဲ႕အဆိုက အိုင္းစတိုင္းရဲ႕ ညီမ်ွျခင္းကို ေျပလည္ေစတဲ့ အဆိုျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း စၾက၀ဠာရဲ႕နိယာမမ်ားကိုေတာ့ ဆန္႔က်င္ေနပါတယ္။ သူ႔အယူအဆအရ စၾက၀ဠာကဆက္ၿပီး မက်ယ္ျပန္႔ဘူး။ ဒါကအိုင္းစတိုင္းကိုက မွားခဲ့တဲ့အေၾကာင္း အရင္က ေျပာဖူးပါတယ္။ ဒီဆစ္တားရဲ႕သီအိုရီနဲ႔တိုက္ၿပီး ၾကည့္ရင္မွားပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ဒီဆစ္တားနဲ႔ အိုင္းစတိုင္းတို႔ သီအိုရီနွစ္ခုက ဆက္စပ္ေနေတာ့ အျပတ္ႀကီးေတာ့မဆိုသာပါဘူး။ မွန္လည္း မွန္နိုင္ပါတယ္။

Condition
————
သိပၸံပညာရွင္မ်ားဟာ အလင္းထက္ ျမန္တာကို အင္ဂ်င္နီယာပညာရပ္မွာ မေတြ႕ေသးတာေၾကာင့္ သူ႔အဆိုကို လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ မေဖာ္နိုင္ေသးပါဘူး။ တကယ္လို႔ သြားနိုင္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ စၾက၀ဠာရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္မရပါဘူး။ စတီဗင္ေဟာ့ကင္းရဲ႕ အဆိုအရ တိုင္းမ္ထရာဗယ္လ္က အလင္းအလ်င္နဲ႔ ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ တစ္နည္းအရွိန္နဲ႔ ဆက္စပ္တယ္ေပါ့။ အတိုင္းအဆမရွိတဲ့ အရွိန္နဲ႔ခရီးသြားရင္ အခ်ိန္ကေနာက္ျပန္ဆြဲသြားပါတယ္။ ဒီလိုဆိုေတာ့ ကိုယ္ေတြက စတီဗင္ေဟာ့ကင္းကို သိပၸံသမားမ်ား ပီပီေစာဒကတက္ၾကတာေပါ့။ အလင္းထက္ျမန္ေအာင္ သြားနိုင္ေၾကာင္း သာဓကေလးျပပါဦး။

စတီဗင့္ဥပမာ
————-
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဂဲလက္ဆီရဲ႕ ဗဟိုကို အလည္သြားၾကတာေပါ့။ တကယ္လို႔ အလင္းထက္ ျမန္ျမန္သြားရင္ အနည္းဆံုး တို႔အာကာသယာဥ္ေပၚမွာ တို႔ဇီ၀သက္ တစ္နွစ္ၾကာတယ္။ တို႔ေတြျပန္ေရာက္ၿပီ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္တစ္ေထာင္ ေလာက္က တို႔သူငယ္ခ်င္းေတြ ေသကုန္ၿပီ။

လူၿပိန္းနားလည္
—————–
လူၿပိန္းနားလည္ဆိုလို႔ ၁၆နွစ္သားေကာင္ေလးက ရင့္လွေခ်လားလို႔ အစ္ကိုတို႔ အစ္မတို႔ အန္ကယ္တို႔ အန္တီတို႔မထင္ပါႏွင့္။ တကယ္ကို နက္နဲလြန္းလို႔ စတီဗင္က ဥပမာအသစ္တစ္ခု ထပ္ေပးတာပါ။ ဒီလိုမွ ကြၽန္ေတ္ာ လူၿပိန္းေလးလည္း နားလည္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူၿပိန္းနားလည္လို႔ ေျပာတာပါ။ Aနဲ႔Bတို႔ဟာ အာကာသထဲမွာ အလြန္ကိုေ၀းကြာေနတဲ့ ၀တၳဳေတြေပါ့ဗ်ာ။ အာကာသမွာ ဘယ္ဟာကေရွ႕ ဘယ္ဟာကေနာက္ ဆိုတဲ့ ပထ၀ီသေဘာမရွိလို႔ ဘယ္ဟာက အရင္ျဖစ္တယ္ ဘယ္ဟာကေနာက္မွဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မေျပာနိုင္ပါဘူး။ ဥပမာ A က ၂၀၁၆ ပရီးမီးယားလိဂ္ေပါ့ဗ်ာ။ B ကေတာ့အနီးဆံုး ၾကယ္ ပရုိဆီမာက ေဆြးေႏြးပြဲႀကီးေပါ့။ အလင္းနွစ္ ေလးနွစ္ ကြာတယ္။ တကယ္ဆို Aကအရင္။ အလင္းထက္ ျမန္ေအာင္သြား သူအတြက္ေတာ့ A ကေနာက္မွျဖစ္သလိုမ်ိဳးပဲ။ အစီအစဥ္း ကေျပာ ငါးျပန္လိုျဖစ္ေနတာ။ ဒီေတာ့ အလင္းထက္ျမန္ေအာင္သြားနိုင္ရင္ Bကိုအရင္ေရာက္ Aကပြဲကိုေမး။ အလင္းထက္ျမန္ေအာင္ကမာၻကိုျပန္လာ။ Aအခ်ိန္ကိုေရာက္။ အဲ့ဒီ့က်မွနိုင္တဲ့ ဘက္ကေလာင္း နိုင္ပါေလေရာ။

အတားအဆီး
—————-
အရာရာမွာ ထြန္းထြန္းေပါက္ေပါက္ ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ အတားအဆီးကလည္း ဘြားခနဲ ေပၚလာစၿမဲပါ။ အလင္းရဲ႕ အရွိန္ကို ေလ်ာ့က်ေအာင္ လုပ္မယ့္ အတားအဆီး ရွိပါတယ္။ ေယဘုယ် သီအိုရီအရ အာကာသဒံုးတစ္ခုဟာ အလင္းရဲ႕ အရွိန္နားနီးလာေလေလ၊ ဒံုးဟာစြမ္းအင္ျမင့္လာေလေလ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒံုးပ်ံမွာ လံုေလာက္တဲ့ စြမ္းအားမရွိပါဘူး။ သည္လိုဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕အခ်ိန္ခရီးသြားပါၿပီ။

သိပၸံဆိုတာ ႀကံဆျခင္းပါပဲ။ အတားအဆီကို ၿဖိဳလွဲပစ္လို႔ရပါတယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့အတိတ္နဲ႔ အနာဂတ္ တီတြင္းတူးျခင္းပါပဲ။ သေဘာကေတာ့ ေတာင္ႀကီးတစ္လံုးကို အေပၚကေန က္ခက္ခဲခဲအားစိုက္ၿပီး ရက္မ်ားစြာၾကာေအာင္တက္ေနမယ့္ အစား ေအာက္ကေန ေျမက်င္းတူးၿပီး တိုးလွ်ိဳေပါက္ ထြက္သြားတာပါပဲ။ ထိုတီတြင္းတို႔ကို ျဖတ္လမ္းလို႔လဲ သတ္မွတ္နိုင္တာေပါ့။ ေရွ႕ကေျပာတဲ့ အစည္းအေ၀းကို တီတြင္းကသြားရင္ ခပ္သြက္သြက္ေစာၿပီး အနာဂတ္ကို ရာက္နိုင္တယ္။ အနာဂတ္ကေန တီတြင္းတူးၿပီး ပစၥဳပၸန္ကိုလာရင္လည္း ေဘာပြဲမစခင္အခ်ိန္ကိုေတာင္ ေရာက္ေနႏိုင္တယ္။ ၁၉၃၅ ေလာက္က အိုင္းစတိုင္းနဲ႔ ရိုဆယ္က သုေတသနစာတမ္း ေရးဖူးပါတယ္။

လာျပန္ၿပီအခက္အခဲ
———————
ကြၽန္ေတာ္တို႔ Scienceမွာ Whyဆိုတာခံႏိုင္မွ သိပၸံေဘာင္၀င္ စာေရးဆရာျဖစ္မယ္။ ကိုယ္လိုခ်င္တာေတြ ဇြတ္ေျပာသြားရင္ ပရိသတ္မရွိတဲ့ တရားေဟာဆရာလိုပဲ။ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ပါ။ Subjectက သိပ္ေျခာက္ကပ္လြန္းလည္း တင္ျပရင္ေတာ့ ႀကိဳးစားၿပီး ရွင္းျပရမွာပဲ။ ခုလည္းၾကည့္ပါဦး။ စာဖတ္သူက သည္လိုတီတြင္းေတြက အေျခအေနတိုင္းမွာ ျဖစ္နိုင္လားလို႔ ေမးခြန္းထုတ္ရင္ေျဖရတာေပါ့။

ဟုတ္ကဲ့။ ၾကားပိုင္းေဒသက အႏုတ္ခံုးဆိုရင္ ျဖစ္နိုင္ပါတယ္။ အႏုတ္အခံုးျဖစ္ရင္ စုစုေပါင္းစြမ္းအင္က အေပါင္းေပါ့ဗ်ာ။ မွတ္ဖို႔ကေတာ့ အႏုတ္အခံုးဆိုရင္ အျမင့္ဆံုးအမွတ္။ အျမင့္ဆံုးအမွတ္ဆိုေတာ့ အခ်ိန္ေနရာကို လိုသလိုေျပာင္းနိုင္တယ္။ အခ်ိန္ေနာက္ျပန္ခရီးသြားတယ္ဆိုတာ အမႈန္တစ္ခုအေနနဲ႔ ပိုျဖစ္နိုင္တယ္ဆိုတာ ကြမ္တန္သီအိုရီက သက္ေသျပၿပီးပါၿပီ။ ေဖးမန္းရဲ႕ အဆိုအရ ဆန္႔က်င္အမႈန္ဟာ တြင္းနက္ထဲက်ၿပီး သူ႔ကိုေခ်ဖ်က္မဲ့ အမႈန္မရွိလို႔ရွိရင္ အဲ့ဒီ့အမႈန္က တြင္းနက္ထဲက ျပန္ထြက္လာတယ္။ အဲ့ဒါဟာအခ်ိန္ ေနာက္ျပန္သြားတာပဲ။

အခ်ိန္စည္းမ်ဥ္း
————–
အခ်ိန္ခရီးသြားဟာ သည္ေ႐ႊစည္းမ်ဉ္းေတြကို လိုက္နာရမယ္။
1)အတိတ္ကလူနဲ႔ မေတြ႕ရ။
2)မည္သည့္အရာမွ် ေလ်ွာက္မလုပ္ရ။

မင္းတို႔ဖာသာ မင္းတို႔သတ္မွတ္။ ဘာစည္းမ်ဥ္းမွ အေရးမႀကီးဘူးလို႔ေတာ့ မေျပာပါနဲ႔။ သင့္ရဲ႕အဘိုးကို အခ်ိန္ခရီးသြားၿပီးသတ္မိတယ္ဆိုရင္ေရာ။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေတြ႕ေနၾကတဲ့ ယာဥ္ေတြ အလင္းတန္းေတြ နံရံရုပ္ႂကြေတြ တခ်ိဳ႕က အခ်ိန္ခရီးသြားေတြရဲ႕ လက္ခ်က္ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဟာသမဟုတ္ပါဘူး။ ၿဂိဳလ္သားမ်ားလည္း သည္လိုပါပဲ။ ကမာၻကိုအလြန္ေ၀းတဲ့ ဂဲလက္ဆီကေန ကမာၻကိုတီတြင္းေတြသံုးၿပီး အခ်ိန္ခ်ံဳ႕လို႔ေရာက္လာတာလည္း ျဖစ္နိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ဒါေတြကသာမန္စ္တ္ကူးပါပဲ။

ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ တိုက္တြန္းခ်င္တာကေတာ့ အခ်ိန္ခရီးသြားတာကို ပံုျပင္လို႔မမွတ္ဖို႔ပါပဲ။ အခ်ိန္ခရီးဆိုတာေျပာတာနဲ႔ ခုဆိုရင္ဟာသႀကီးကို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါက ဟာသမဟုတ္ပါဘူး။ သီအိုရီအရ မွန္ကန္ခ်က္ပါ။

ေမာင္သူရ